Het is pas wanneer je in de korjaal zit met de handen achter het hoofd, terwijl je over het water kijkt, de warme zon op je gezicht voelt en een toekan in een boom spot, of wanneer je in een warung zit en een lekkere vettige bami samen met een sate en pinda sambel aan het eten ben, dan pas… Dan dringt het echt door.
“Ai mang, dit is Suriname.”
In verschillende landen over de hele wereld heb je verschillende tafelmanieren. In Amerika en Europa bijvoorbeeld is er speciale plek waar je de vork moet neerleggen of met welke hand je het mes moet vastpakken, in Azië mag je soms helemaal niet praten tijdens het eten. Maar in Suriname is het net als altijd heel anders. Zo lang er lekker eten, een glas cola met ijs of Fernandes soft is om de dorst te lessen is het altijd feest. Maak niet uit of je je vork of lepel met je rechter of linkerhand houdt, of als je eerst even een glas water drinkt voordat je gaat eten. Hou je natuurlijk aan de normale en gewoonlijke tafelmanieren, maar voor de rest hangt het helemaal van jou af.
Het woord “eten” is een heel belangrijk woord voor de Surinamers, dat kan je zelf proeven in de verrukkelijke maaltijden en lekkernijen van Suriname. De lekkere pom, roti met een massala kip, saoto soep, een nasi en bami, en nog zoveel meer. In alle gevallen en in alle landen moet je wel wat eten hebben thuis, maar als je in Suriname geen eten heb op een feestje, ja, dan kan het toch behoorlijk schandalig zijn. Dit is fijn, want zo weet je zeker dat je je daar helemaal geen zorgen over een goede maaltijd hoeft te maken.
Samen met vrienden in een “gotro” oftewel sloot achter je huis in springen en je daarna helemaal met anti-bacterial zeep insoppen is al meer dan genoeg om van een saaie middag iets leuks te maken. Doe je dat liever niet dan stappen we lekker in de bak van de pick-up met een tas vol kleren en hengels en we rijden naar een mooi plekje met een kamp om vervolgens erna in de Surinaamse rivier te gaan zwemmen. Vangen we een koebi of botervis? Dan bakken we het gelijk, koken we wat rijst en maken een heerlijke saus bij met de potten, pannen en extra ingrediënten die we overal in de auto hebben gestopt. Gezamenlijk daarna op een grote boomstam zitten en naar de zonsondergang kijken met een kannetje cola stroop in de handen terwijl er wordt gebabbeld en gelachen.
In Suriname heb je altijd van die “tori’s” die je nog niet gehoord hebt of waarover je nog even kunt praten. De hangmatten met mooie felle kleuren worden aan de bomen vastgebonden en luchtbedden worden in het kamp geplaatst met een kampvuur die de boel warm houdt. Dit is pas een echte overnachting in het bos.
De volgende ochtend op de weg naar huis stoppen we even langs de weg om wat knippa's te kopen die we samen verdelen en we zetten de radio op het luidst wanneer er een leuke "baithak gana", "bigi poku" of enig ander liedje met pit wordt afgedraaid. Geeft niet als je de lyrics van het liedje niet kent, als je alleen maar een leuke zittende dans mee kan doen is het al meer dan genoeg. Thuis aangekomen zitten de familie en vrienden nog uren te babbelen voordat een ieder weer naar hun huis toe gaat en dan na de leuke trip doodmoe op het bed valt.
*Gotro- Sloot
*Tori's- Verhaaltjes
*Baithak gana- Vrolijk hindoestaans muziek
*Bigi poku- Vrolijk Surinaams muziek
